สนามตะกร้อ

สนามตะกร้อ สนามกีฬา เป็นเกมไทยโบราณ ตะกร้อ ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่ามันมีอยู่จริง แม้จะคาดว่าน่าจะอยู่ราวๆ นี้ แต่ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ประเทศใกล้เคียงอื่นๆ ก็เล่น tekraw โดยไม่จำกัดจำนวนผู้เล่น คุณสามารถเล่นเป็นกลุ่มหรือเดี่ยว ลูกตะกร้อ เดิมเป็นลูกหวาย ปัจจุบันนิยมใช้ทำลูกตะกร้อเป็นพลาสติก การเตะตะกร้อเป็นเกมที่ผู้เล่นสามารถฝึกฝนทุกสัดส่วน การสังเกต และรายละเอียดปลีกย่อย มีความสง่างามส่งผลให้บุคลิกภาพดี และการเล่นตะกร้อถือเป็นหนึ่งในไฮไลท์ของประเทศไทย

สนามเซปักตะกร้อรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ยาว 13.40 ม. และกว้าง 6.1 ม. ประมาณสองเท่าของสนามแบดมินตัน เพดานหรือสิ่งกีดขวางอื่นๆ อย่างน้อย 8 ม. เหนือคอร์ท (ไม่ใช่หญ้าหรือทราย) และสิ่งกีดขวางอื่นๆ ภายใน 3 ม. จากปริมณฑลโดยรอบ ไม่มีอยู่ .
ความกว้างของเส้นขอบทั้งหมดวัดจากด้านนอกไม่เกิน 4 ซม. สนามตะกร้อ ความกว้างของเส้นขอบไม่เกิน 2 ซม. เส้นจะเหลื่อมกันกับพื้นที่ของแต่ละเส้นขอบ ขีดจำกัดทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งของขีดจำกัดสำหรับผู้เล่นแต่ละคน
จุดสิ้นสุดของเส้นเขตแดนจะใช้เป็นจุดศูนย์กลางในการวาดวงกลมโค้งที่มีความกว้างของเส้น 4 ซม. ขอบด้านในของเส้นมีรัศมี 90 ซม. ซึ่งกำหนดเป็นตำแหน่งด้านหน้า ด้านซ้าย และด้านขวา ผู้เล่นเสิร์ฟบอล
ในทั้งสองพื้นที่มีแฟลตที่กำหนดให้เป็นขาตั้งสำหรับผู้นำเสนอ รัศมีของเส้นที่ลากที่ขอบด้านในของวงกลมคือ 30 ซม. ความกว้างของเส้นคือ 4 ซม. และจุดกึ่งกลางจากแต่ละเส้นขอบและเส้นชัยอยู่ที่ 2.45 ม.

1. สนามตะกร้อ แข่งขัน

1.1 พื้นที่ สนามตะกร้อ ยาว 13.40 ม. กว้าง 6.10 ม. ไม่น่าจะมีสิ่งกีดขวาง วัดจากพื้นไม่เกิน 8 เมตร (พื้นสนามไม่ควรเป็นหญ้าหรือทราย)

1.2 แนวสนาม แนวเขตทั้งหมดต้องมีความกว้างไม่เกิน 4 ซม. เส้นที่ลากจากขอบด้านนอกถึงสนามถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่สนามแข่งขัน ขอบเขตทั้งหมดต้องอยู่ห่างจากสิ่งกีดขวางอย่างน้อย 3 เมตร

1.3 เส้นกลางกว้าง 2 ซม. พื้นที่สนามแบ่งเป็นด้านซ้ายและด้านขวาเท่าๆ กัน

1.4 เสี้ยวที่มุม สนามตะกร้อ ทั้งสองด้านของเส้นกึ่งกลาง ลากเส้นเสี้ยวที่มีรัศมี 90 ม. ไปด้านใดด้านหนึ่ง ที่กึ่งกลางของเส้นกึ่งกลาง ตัดกับขอบด้านในของเส้นกึ่งกลาง วาดความกว้างนอกรัศมี 90 ซม.

1.5 รูปพระจันทร์เสี้ยวที่มุมสนามด้านใดด้านหนึ่งของเส้นกึ่งกลาง เส้นกึ่งกลางอยู่ตรงกลางเส้นกึ่งกลางที่ตัดขอบด้านในของเส้นข้าง เขียนเสี้ยววงเดือนที่มีรัศมี 90 ซม. ในแต่ละด้าน ลากเส้นกว้าง 4 ซม. นอกรัศมี 90 ซม.

1.6 วงกลมเสิร์ฟต้องมีรัศมี 30 ซม. วัดจากศูนย์กลางของเส้นหลังถึงสนาม 2.45 ม. และจากขอบด้านนอกของเส้นข้างถึงสนาม 3.05 ม. จุดตัดของเส้นชัยและเส้นข้างเป็นจุดศูนย์กลาง . เขียนวงกลมกว้าง 4 ซม. นอกรัศมี 30 ซม.

2. เสาสนามตะกร้อ

2.1 เสา สนามตะกร้อ สูง1.55 ม. (1.45 ม. สำหรับผู้หญิง) เพื่อยึดตาข่ายให้แน่น ควรทำจากวัสดุแข็งที่มีรัศมีไม่เกิน 4 ซม.
2.2 ตำแหน่งของเสา ต้องวางไว้อย่างมั่นคงหรือวางไว้นอกเส้นกึ่งกลาง 30 ซม. และแนวคอร์ท 30 ซม. จากเส้นข้าง

3. ตาข่ายสนามตะกร้อ

3.1 ตาข่ายต้องทำด้วยด้ายละเอียดหรือไนลอน กว้าง 6-8 ซม. กว้าง 70 ซม. และยาว 6.10 ม. กว้าง 5 ซม. รูเปิดนี้เรียกว่า “คานสนาม”
3.2 ตาข่ายกว้างจากด้านบนและด้านล่าง 5 ซม. ใช้เชือกหรือเชือกธรรมดาร้อยสายไนลอนผ่านบ่อน้ำแล้วยืดตาข่ายให้ถึงระดับเสา ความสูงของตาข่ายจากพื้นเท่ากับ 1.52 ม. (1.42 ม. สำหรับผู้หญิง) ถึงยอดตาข่ายตรงกลางคอร์ท และ 1.55 ม. (1.45 ม. สำหรับผู้หญิง) บนเสาทั้งสองของ สนามตะกร้อ