สนามตะกร้อ สนามกีฬา เป็นเกมไทยโบราณ ตะกร้อ ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่ามันมีอยู่จริง แม้จะคาดว่าน่าจะอยู่ราวๆ นี้ แต่ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ประเทศใกล้เคียงอื่นๆ ก็เล่น tekraw โดยไม่จำกัดจำนวนผู้เล่น คุณสามารถเล่นเป็นกลุ่มหรือเดี่ยว ลูกตะกร้อ เดิมเป็นลูกหวาย ปัจจุบันนิยมใช้ทำลูกตะกร้อเป็นพลาสติก การเตะตะกร้อเป็นเกมที่ผู้เล่นสามารถฝึกฝนทุกสัดส่วน การสังเกต และรายละเอียดปลีกย่อย มีความสง่างามส่งผลให้บุคลิกภาพดี และการเล่นตะกร้อถือเป็นหนึ่งในไฮไลท์ของประเทศไทย
1.1 พื้นที่ สนามตะกร้อ ยาว 13.40 ม. กว้าง 6.10 ม. ไม่น่าจะมีสิ่งกีดขวาง วัดจากพื้นไม่เกิน 8 เมตร (พื้นสนามไม่ควรเป็นหญ้าหรือทราย)
1.2 แนวสนาม แนวเขตทั้งหมดต้องมีความกว้างไม่เกิน 4 ซม. เส้นที่ลากจากขอบด้านนอกถึงสนามถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่สนามแข่งขัน ขอบเขตทั้งหมดต้องอยู่ห่างจากสิ่งกีดขวางอย่างน้อย 3 เมตร
1.3 เส้นกลางกว้าง 2 ซม. พื้นที่สนามแบ่งเป็นด้านซ้ายและด้านขวาเท่าๆ กัน
1.4 เสี้ยวที่มุม สนามตะกร้อ ทั้งสองด้านของเส้นกึ่งกลาง ลากเส้นเสี้ยวที่มีรัศมี 90 ม. ไปด้านใดด้านหนึ่ง ที่กึ่งกลางของเส้นกึ่งกลาง ตัดกับขอบด้านในของเส้นกึ่งกลาง วาดความกว้างนอกรัศมี 90 ซม.
1.5 รูปพระจันทร์เสี้ยวที่มุมสนามด้านใดด้านหนึ่งของเส้นกึ่งกลาง เส้นกึ่งกลางอยู่ตรงกลางเส้นกึ่งกลางที่ตัดขอบด้านในของเส้นข้าง เขียนเสี้ยววงเดือนที่มีรัศมี 90 ซม. ในแต่ละด้าน ลากเส้นกว้าง 4 ซม. นอกรัศมี 90 ซม.
1.6 วงกลมเสิร์ฟต้องมีรัศมี 30 ซม. วัดจากศูนย์กลางของเส้นหลังถึงสนาม 2.45 ม. และจากขอบด้านนอกของเส้นข้างถึงสนาม 3.05 ม. จุดตัดของเส้นชัยและเส้นข้างเป็นจุดศูนย์กลาง . เขียนวงกลมกว้าง 4 ซม. นอกรัศมี 30 ซม.
